Hoge Gezondheidsraad: condoomgebruik bij hiv-serodiscordante partners

19 september 2013

De Hoge Gezondheidsraad (HGR) heeft algemene richtlijnen uitgevaardigd omtrent condoomgebruik bij HIV-serodiscordante (de ene partner is seropositief en de andere seronegatief) partners, waarbij de seropositieve partner een antiretrovirale behandeling volgt.
 

Dit advies werd aangevraagd in het kader van de uitwerking van het "Nationaal Aidsplan".

De Hoge Gezondheidsraad (HGR) heeft algemene richtlijnen uitgevaardigd omtrent condoomgebruik bij HIV-serodiscordante (de ene partner is seropositief en de andere seronegatief) partners, waarbij de seropositieve partner een antiretrovirale behandeling volgt.
 

Dit advies werd aangevraagd in het kader van de uitwerking van het "Nationaal Aidsplan".

 

Condoom blijft preventie bij uitstek!

 

De HGR raadt het gebruik van een condoom aan voor de preventie van HIV en talrijke andere seksueel overdraagbare aandoeningen, net als andere medische en wetenschappelijke, nationale en internationale instanties dit al lang aanbevelen.

 

Versoepeling mits voldaan aan strikte voorwaarden

 

Zorgverleners kunnen de mogelijkheid voorstellen aan patiënten om geen condooms meer te gebruiken mits er voldaan is aan zeer strikte voorwaarden.

 

Voor wie? - Als twee HIV-serodiscordante partners een duurzame relatie hebben, waarbij de seropositieve partner cART behandeling volgt, waardoor zijn hoeveelheid virus in het bloed (of de virale lading) al 6 maanden onder de grensdetectie is; - Als beide personen geen condooms meer wensen te gebruiken (kinderwens, verbeteren van de levenskwaliteit, ontplooiing van het seksleven en bevorderen van het welzijn van het paar, enz.).

 

Zeer strikte voorwaarden - Deze keuze moet onder medische begeleiding gemaakt worden, waarbij beide partners begeleid worden en geschikte medische en psychologische informatie krijgen; - Vóór elke beslissing, moeten beide partners een systematische screening ondergaan (voor HIV, HCV, syfilis en alle andere seksueel overdraagbare aandoeningen die in het “Nationaal Aidsplan” zullen worden bepaald) rekening houdend met respectievelijke incubatietijden voor de verschillende verwekkers; - Beide partners mogen sinds de seksueel overdraagbare aandoeningen screening geen andere seksuele partners hebben gehad; - De seropositieve partner moet ononderbroken zijn behandeling volgen; - De medische begeleiders moeten actief informatie verstrekken aan de betrokken partners; - De keuzevrijheid van de seronegatieve partner moet altijd voorrang hebben op de beslissingen die in het kader van de betrokken partners genomen worden, met andere woorden, de eindbeslissing ligt altijd bij hem/haar; - De medische begeleiders moeten de basisinlichtingen (uitgewerkt en verzameld door het toekomstig "Nationaal Aidsplan") verstrekken, met name:

  

Nationaal Aidsplan

 

Het "Nationaal Aidsplan" moet bovendien technische documenten verstrekken, zodat het artsenkorps de relevante en juiste informatie omtrent de virale lading en de detecteerbaarheid ervan kan geven, alsook de informatie die in het document over de "systematische screening" moet worden opgenomen.

 

De aan patiënten en partners aangeboden keuze om geen condooms te gebruiken wordt niet ondersteund door de gezondheidsautoriteiten en/of het artsenkorps als aan één van de bovenstaande voorwaarden niet kan worden voldaan of als één ervan niet kan worden nageleefd.

 

Opvolging lopende prospectieve studies

 

Het is absoluut noodzakelijk de resultaten van de huidige lopende prospectieve studies op te volgen en te analyseren. Op basis van deze nieuwe gegevens kunnen deze aanbevelingen eventueel aangepast worden.

 

Het volledige advies kan u hier lezen.

 

Bron: Hoge Gezondheidsraad

Over BVAS

Wij staan voor een vrije geneeskunde met een betaalmodel waarin de vergoeding per prestatie de hoofdmoot blijft, aangevuld met forfaits. In de huisartsgeneeskunde bvb. verdedigen we alle praktijkvormen en niet alleen de multidisciplinaire groepspraktijken zoals de concurrenten.

De solowerkende huisarts heeft zijn plaats en moet niet verdrongen worden.

Wat specialisten betreft verdedigen we ook de vrijgevestigde (extramurale) specialisten die in een praktijk buiten het ziekenhuis werken.